Noc Świętojańska nad stawem koło lasu na tzw. "Harasimce"
Koło Gospodyń Wiejskich "Sąsiadeczki" wraz z Wójtem Gminy Tomaszów Lubelski zapraszają serdecznie na tradycyjną NOC Świętojańską w Łaszczówce. Impreza odbędzie się w piątek 23 czerwca o godzinie 20:00 nad stawem koło lasu na tzw. "Harasimce".
Na wszystkich czeka dobra zabawa, muzyka przy której będzie można się bawić do białego rana i smaczny poczęstunek. Wśród wielu atrakcji będzie między innymi puszczanie wianków na wodę.
Krótki przewodnik uczestnika Nocy Świętojańskiej na Łaszczówce (od Organizatorów):
1. NIE będzie ławek ani stołów - siedzimy na trawie wokół ognisk (można wziąć koc lub kurtkę),
2. NIE zapewniamy ochrony od komarów i mrówek (trzeba ochronić się samemu),
3. NIE gwarantujemy że Wasze ognisko nie zagaśnie (trzeba pomyśleć o opale i wziąć kilka polan drewna ze sobą),
4. NIE sprzedajemy alkoholu (amatorów mocnych trunków zachęcamy, aby pozostali w domu),
5. NIE gwarantujemy pogody, więc tych którzy boją się deszczu, nie zachęcamy do wyjścia spod dachu.
DLA WSZYSTKICH MIŁOŚNIKÓW “NOCKI” ZAPEWNIAMY:
1. Poczęstunek w postaci kiełbaski, którą będzie można samemu sobie przypiec przy ognisku.
2. Zimne napoje dla ochłody i orzeźwienia.
3. Dużą polanę nad wodą, gdzie będzie można palić ognisko.
4. Około setki wianków, które będzie można z nami puścić na wodę.
5. Śpiew i taniec do rana.
6. Dużo dobrej zabawy!
Do tańca nakręca DJ Arts!
Geneza Nocy Świętojańskiej
Wigilia św. Jana to święto obchodzone w nocy z 23 na 24 czerwca w wigilię Świętego Jana Chrzciciela. Data obchodów wyznaczona przez Kościół nieprzypadkowo zbiega się z datą słowiańskich obchodów sobótki (nocy Kupały, kupalnocki) związanych z letnim przesileniem Słońca.
Najkrótsza noc przypada zazwyczaj z 21 na 22 czerwca i właśnie w czasie wtedy odbywały się główne obrzędy związane z obchodami tego święta.
Obrzędy sobótek w tradycji słowiańskiej
W tradycji słowiańskiej było to święto wody i ognia, ale również święto miłości, płodności, Słońca i Księżyca. Zwyczaje i obrzędy kultywowane w Noc Kupalną miały na celu zapewnienie zdrowia i urodzaju. W trakcie tej najkrótszej nocy w roku palono ogniska wokół których tańczono przy wtórze muzyki. Stare gospodynie rzucały do ognia zioła (bylicę, szałwię i inne), by zapewnić płodność oraz urodzaj. Skakanie przez ogniska i tańce wokół nich miały oczyszczać, chronić przed złymi urokami i chorobami.
Wianki
Noc Świętojańska (Noc Kupały) odgrywała również rolę podobną do współczesnych Walentynek (14 lutego). W noc świętojańską młode dziewczęta (panny) plotły wianki z kwiatów i ziół, a następnie rzucały je do wody (rzeki, jeziora). Chłopcy usiłowali je wyłowić. Dziewczęta wróżyły o zamążpójściu na podstawie tego, czyj wianek kto złowił, czyj utonął, czyj najdalej popłynął. Pozwalano również młodym parom na samotne spacery po lesie w poszukiwaniu kwiatu paproci, którego odnalezienie wróżyło szczęście.
źr. http:www.kalendarzswiat.pl